Overslaan en naar de inhoud gaan

Marktmeester Hermes

Actief sinds

‘Het is 5 uur en de markt is gesloten’ hoorde u mij eeuwenlang roepen. Luidkeels met mijn heldere bas. Iedereen hoorde het tussen de Akerk en de Martini, iedereen stopte zijn handel. Tijden veranderen, mijn stem lijkt verstomd. Maar ook ik ga met de tijd mee, ik app nu. Onhoorbaar voor de bezoeker, maar dwingend voor de marktkoopman of -vrouw.

Nu zie ik u denken, eeuwenlang, hoe zit dat? Dat zal ik u vertellen. Dit beroep is het op één na oudste ambt in Groningen. Ik kreeg het van de Duitse koning, toen hij naast zijn herberg op de koningshof de markt instelde. Dat door God gegeven recht had hij. Dat zorgt voor gemeenschapszin onder de dorpelingen van Cruoninga, voor een natuurlijke uitwisseling nieuwtjes  en van wat de een teveel  heeft en de ander tot nut is. Het innen van een kleine bijdrage in de kosten was en is de primaire taak van mijn ambt. Meer dan alleen een roeping is het, voor het leven. Al eeuwen bij iedere generatie verjongend, een ander uiterlijk en frisse blik, maar steeds dezelfde en altijd herkenbaar. Aan mijn fraaie pet bijvoorbeeld.

‘Dan heeft de marktmeester vast veel meegemaakt?’, hoor ik u vragen. Zeker, ik herinner mij een ruzie met een wijnkoopman, die het leven liet en werd begraven in zijn eigen wijnvat. En natuurlijk die rijke, aantrekkelijk dame die jaren zocht naar de ring van wijlen haar eega . Ik denk nog vaak terug aan de goede diensten die mijn website DeGroteMarktplaats.nl me daar bewees. Verbazingwekkend wat al die miljoenen mensen op de markten verloren. Hele musea vul ik ermee en wat ik daarvan wil vermarkten, ach u kent die url wel.

En hoe moet het straks? Brede Markt, Grote Markt, Vismarkt, Nieuwe Markt, er wordt door de hoge heren wat bedacht. Houten boerderijen, stenen huizen, marmeren stadhuis, markt met en zonder verkeer, bussen, tram of trolley, in den beginne klein, later veel breder en groter, dan weer kleiner en intiemer. Veldkeien, zandbak, asfalt of gele klinkers? Met bomen als ware het een Drentse brink, of toch weer zonder? Ik heb al die plannen al lang en al eerder gezien, steeds weer opnieuw steeds verandering, maar altijd dezelfde marktmeester voor dezelfde markt in het hart van Stad.