Materiaal: glas, eentje met droad erdoor, handgemaakt, mondgeblazen
Hoogte: ongeveer 10 cm
Conditie: verkleurd, licht beschadigd (een hapje uut de raand).
Moi. Als kastelainse van d’Olle Stee weet ik uit ervarings dat je in kroeg geen kwetsbare glazen vol moet schenken. Dat goat altied verkeerd. De mensen drinken moar en drinken moar en als ’t dan nog niet genoeg is, dan goat dat altied zo van pats op de bar met dat glas als ze nog dorst hebben. De mensen hebben ja gewoon geen respect voor de boudel.
Doarom is het handig om stevige gloazen te hebben, met dikke zware voeten zodat ze ja niet breken als d’r weer eens hardhandig geproost wordt. Ik heb d’r nog ain paar over voor verkoop. Bij elk vat jenever, krieg ik d’r van Hooghoudt zo’n glas bie, en omdat de mensen hier niet spugen in dat spul, heb ik nou veuls te veul in kroeg.
Die links, dat kelkglas, die ziet een beetje witjes. Dat is gekomen van de oksudaatsie. Dat glas gaat ja iriseren. En dan krijgt het zo’n melkachtig waas. Heul niet erg. De jenever smaakt er ja niet anders door. Die droad erin, dat is versiering.
Dat andere borrelglas is ook nog goud; klaain stukje is van raand gebroken, maar je kunt ja ook aan andere kant een slok nemen, toch?
